เที่ยวคนเดียวให้เปรี้ยวกว่าเดิม ตอน เที่ยวยังไงให้ทริปธรรมด๊า ธรรมดาไม่น่าเบื่อ?

* คำเตือน รีวิวนี้ไม่เหมาะกับคนที่ชอบความสบายในการเดินทาง (ในแง่ทั้งสบายกายและสบายใจ) เพราะมันจะทำให้ทริปของคุณตื่นเต้นมากขึ้นมากกว่า 50%

ลองแบกเป้เที่ยวเอง ไม่พึ่งพาทัวร์ อันนี้แน่นอนอยู่แล้วว่าการไปเที่ยวเองสร้างภาระในการเตรียมตัวก่อนเดินทางมากกว่าการไปทัวร์แต่สิ่งที่ได้รับนั้นคือประสบการณ์ที่แปลกใหม่ ไม่ซ้ำใครแน่นอน (ขนาดเราเองไปเที่ยวประเทศเดิม เมืองเดิมต่างทริปกันยังได้ประสบการ์เดินทางต่างกันเลย)

ตามฉบับผู้หญิงคนเดียวก็เที่ยวได้
เก็บแผนที่ใส่กระเป๋า ลองเดินมั่วๆดูบ้าง อันนี้ขอเตือนว่าใช้ได้กับการเดินในเมืองที่ไม่อันตราย และควรมีรถไฟฟ้า/taxi ที่ราคาไม่แรงเผื่อตอนกลับบ้านเช่น ยุโรปบางโซน จีน มาเลเซีย สิงคโปร์ เป็นต้น ปกติปอทำบ่อยมาก ก่อนอื่นควรดูเส้นทางคร่าวๆก่อนเริ่มเที่ยววันนั้น แล้วไม่สนใจแผนที่จนถึงเวลากลับที่พักค่อยมาหาอีกทีว่าหลงไปอยู่ตรงไหนแล้วฟระ? 55 การถามทางคนท้องที่และเดินไปเรื่อยๆก็ทำให้ค้นพบที่เที่ยวแปลกๆและอะไรที่น่าสนใจเพิ่มขึ้นเสมอ (ไม่เหมาะกับคนที่ต้องการเที่ยวแบบเก็บที่เที่ยวให้ครบในเวลาจำกัดอย่างแรง) ตัวอย่าง ปอเดินเล่นในปารีส ตั้งต้นพิพิธภัณฑ์ลูฟ เดินไปเรื่อยตามแม่น้ำ สุดท้ายไปโผล่ วิหารนอร์เธอดามสะงั้น 55

ไม่ดูแผนที่แล้วเป็นยังไงล่ะ 555 ทางลัดๆ
หากิจกรรม extreme ทำ กิจกรรมพวกนี้ทำให้อดรีนาลีนพุ่งพล่าน เสริมสร้างประสบการณ์แปลกๆใหม่ๆให้ชีวิตได้มากมาย ตัวอย่างเช่น ปอไปเที่ยวแถว Moab ที่อเมริกา แล้วมีวันว่างวันนึงไม่รู้จะทำอะไรนอกจากเดินชมเมือง ปอไปเจอป้ายโฆษณา skydiving สุดท้ายไปโดดเลยจ้า 55 (ต้องพกความบ้าไปนิดนึง)

เกิดมาครั้งเดียว ใช้ชีวิตให้คุ้มมมมม
ลองคุยกับคน local / นักท่องเที่ยว อันนี้รู้สึกว่าเป็นหนึ่งในสิ่งที่ทำให้ปอได้รู้เรื่อง unseen ของเมืองหรือประเทศที่เราไปแบบที่บางทีก็ไม่มีเขียนในไกด์บุคนำเที่ยว แถมช่วยให้ปอเจอไอเดียการเดินทางที่แปลกๆใหม่ๆอยู่เสมอ บางทีอาจจะรู้สึกแปลกๆหรือไม่รู้จะไปคุยกับใครดี ก็แนะนำให้เริ่มจากรีเซปชันของที่พัก หรือพ่อค้าแม่ค้าก่อนได้ค่ะ

เด็กๆที่ประเทศเยเมน

ไปเที่ยวแบบไม่วางแผน หรือเรียกอีกอย่างคือไปตายเอาดาบหน้า อันนี้นับว่าเป็นแนวทางการเที่ยวช่วงหลังๆของปอโดยเฉพาะเวลาไปเที่ยวประเทศที่ค่าครองชีพไม่สูง และปอเองมีเวลากับทริปนั้นพอสมควร (คือไปแบบชิวๆ) ความสยุกคือการลุ้นว่า วันนี้จะไปตรงไหนคืนนี้นอนไหน วางแผนกันตอนกลางคืนแล้วอีกวันก็ลุย

เดินไปมั่วๆจากจุดชมวิวที่เมืองดูโบรฟนิค เอากล้องตั้งบนหินขาวๆนั่นแหละ ได้ภาพนี้ออกมา 555

ลองอาหารท้องถิ่น อันนี้เป็นอีกอย่างที่เปิดประสบการณ์แปลกๆให้ปอเสมอ เพราะแต่ละชาติก็จะมีอาหารและวัฒนธรรมการกินต่างกันตัวอย่าง ปอเคยเข้าไปร้านอาหารร้านนึงที่แอฟริกาใต้ซึ่งมีคนรีวิวว่าอาหารอร่อย เราก็เข้าไปลองดู พนักงานแนะนำให้สั่งเมนู สเต็กปริศนา (คือเราไม่รู้ว่าเนื้ออะไร555) ปอลองสั่งไป อาหารมากินอย่างอร่อย ถามเค้าว่าสรุปนี่เนื้ออะไร เค้าตอบกลับมาพร้อมหน้ายิ้มว่าเนื้อ kudu ไง อร่อยใช่มั้ยล่ะ? พอกลับที่พักปอไปเสิร์ชปุบก็พีคเลย 555

น้อง Kudu อโหสิกรรมให้พี่ด้วยน้าาาา
ลองใช้ขนส่งมวลชนของที่นั้นๆ ด้วยความที่การเที่ยวแบบสะดวกสบายมันไม่เร้าใจ ในบางประเทศ ขนส่งมวลชนก็เป็นความหรรษาอย่างนึงของปอ เช่น ที่ศรีลังกา ปอไปลองขึ้นรถไฟแบบบ้านๆ (เดียวนี้มีขบวนที่แพงขึ้นที่ชาวต่างชาติชอบขึ้น) ปอก็แบบมาทั้งที่ลองแบบอออรินอลสิ 55 รถไฟอะไร 3 ชม ค่ารถไฟ 20 บาท ซึ่งรถไฟของเค้านี่ไม่ต่างจากของอินเดียเลย ที่นั่งต้องคอยจ้องหาเอาเองสุดท้ายได้เจอเพื่อนใหม่แก๊งค์นี้ ชวนเรามานั่งด้วย เอ้อ ไม่เหงาเลย